Po prazdniku

W zasadzie od tygodnia duzo sie nie zmienilo, no moze poza tym ze w koncu przenieslismy sie na nowe mieszkanie, ale caly czas siedze w miescie nie mozemy sie jakos ruszyc poza, chociaz byla propozycja zeby pojechac do doliny Alamedin, tyle ze pojawila sie ona w piatek o 23.00 zeby w sobote zaraz po porannych zajeciach wyjechac na 2 dni, niestety bylismy juz wczesniej umowieni z naszymi na spotkanie tak wiec Gaetan pojechal sam. Teraz czaekamy na specjaliste ktorego ma nam rzekomo we wtorek podeslac wlasciciel mieszkania zeby gaz naprawic i pare mniejszych nieudogodnien. Dzień Kobiet minął mi na leczeniu kaca po uprzedniej „pierwszej” parapetówce:) pogoda była niezbyt ładna. Strasznie sie ciesze z przyjazdu Basi, choć kłócimy się sporo, ale powinniśmy się „dotrzeć”. Cały czas mam wrażenie, że jestem nie słuchany, ale nie będę się o tym rozpisywał. Od przyjazdu Baśki zdążyliśmy już odwiedzić saunę, poznakomić ją z Aidai i Burulą na kilku imprezkach a także wstępnie załatwić jej pracę na naszym Uniwersytecie. Dzis mija 5 dni od Jej przyjazdu. W koncu pierwszy raz wybralismy sie na Dordoi bazar i musze przyznac ze Ulanbatorski Narantul to przy tym maly pikus... po prostu gigant, nie mam innych slow zeby to opisac. Wszystko mozna dostac (oczywiscie z kontenera, bo zamiast straganow wszystko miesci sie w kontenerach). Jesli Jomi pamietasz nasz cudowny czajnik marki "boosch" czy tez okulary marki "Rey Ben" to chyba nie zaskocze Cie ze tutaj rowniez kroluja te produkty. Chociaz tutejsze okulary nazywaja sie "Rey Fen". Od dzis rowniez posiadamy wszystkie niezbedne domowe przyrzady takie jak miotla, mop, suszarka do ciuchow itp. Od przyszlego dtygodnia bedziemy sie zapisywac na intensywny kurs rosyjskiego, za jedyne 2800 somow. Tymczasem... znikam.

Komentarze (0)